Zelfs als we niet blij zijn met het gedrag van politici, kunnen we hen niet ontkennen. Het is een feit dat politici onmisbaar voor ons zijn. Ook al zijn ze een dure luxe voor ons, ook al doen ze vaak dingen anders dan wij kiezers en niet-stemmers zouden willen, ook al kunnen we ons soms hun namen niet herinneren, we moeten ze hebben. Want ook zij doen niet alleen wat ze moeten doen, wat niemand anders zou doen dan zij, en wat ze niet zouden moeten doen.

Politici moeten per slot van rekening het land of andere lokale bestuurseenheden vertegenwoordigen waarin ze zijn gekozen of benoemd. Politici moeten de belangen vertegenwoordigen van alle mensen die daar wonen. Dit komt omdat het nooit mogelijk is voor elk individu om voor zichzelf te spreken in zijn omgang met andere landen, regio\’s, bedrijven en andere wie-weet-wat.

Politici moeten ook de regels bepalen volgens welke dit en dat geleefd, bestuurd en gefinancierd wordt, de departementen en bedrijven onder hen beheren en, logischerwijs, toezicht houden op de naleving van wetten en regels. Natuurlijk vinden velen van ons gewone mensen dat niet leuk, maar we moeten wel om niet als een kudde te leven.

We hebben alleen politici nodig; politiek is een noodzaak. Politiek is een noodzaak. Dus wij, de mensen, gaan naar de stembus om beleid te kiezen en de politici die dat beleid zullen uitvoeren. We kunnen ook niet naar de stembus gaan, maar door naar de stembus te gaan vergroten we het belang van onze stem. We kiezen onze vertegenwoordigers voor een periode tot de volgende verkiezingen en hopen dat we beter af zullen zijn onder hun bewind. En soms is dat ook zo. Maar soms ook niet. Want ook politici zijn maar mensen. Hoe hard ze ook proberen, ze kunnen geen wonderen verrichten. Zelfs als ze het zouden willen, veel minder als ze het niet zouden doen.

En meestal klagen we over politiek. Dat komt omdat er in deze wereld niet zoiets bestaat als een people pleaser. Dit geldt vooral voor politici.

.