Mijn eerste auto was een hele mooie. Ik kreeg hem van mijn vader. Hij was nu ongeveer vijf jaar oud, maar hij was echt schoon, als een nieuwe auto. Ik wilde ermee gaan rijden. Ik vond het heerlijk om erin te rijden. Erger nog, ik hield echt van reizen met de auto. Ik was altijd een passagier, nooit een bestuurder, maar op een dag zei ik tegen mezelf dat ik misschien op een dag een bestuurder zou zijn. Dat is altijd heel belangrijk voor me geweest. Natuurlijk zou een chauffeur logischerwijs nooit alcohol moeten drinken. Maar ik zei tegen mezelf dat ik nooit alcohol zou drinken. Toen ik ongeveer 15 of 16 was, vroeg ik me ook af of ik een leuke chauffeur zou zijn. Gelukkig was dat zo en kort nadat ik 18 was geworden, heb ik met succes mijn rijbewijs gehaald. Ik dacht dat ik als chauffeur ook mijn brood zou kunnen verdienen.

Mijn tante bezorgde vroeger pizza\’s, wat volgens mij echt perfect is. En mijn tante ontmoette altijd veel mensen op die manier. Bovendien verveelde mijn tante zich nooit en haar baan was elke dag anders. En omdat ze auto reed, maakte ze vrienden en had ze een geliefd vriendje. Auto moto is precies haar hobby en de mijne. We genieten van auto\’s en motoren, maar ze voeden ons ook.

Toen besloot ze taxichauffeur te worden. Ze dacht dat taxichauffeur ook iets voor haar was, maar bedacht zich. Ik zou het heel leuk hebben gevonden om met auto\’s te werken, maar ik ben van gedachten veranderd. Ik weet niet waarom, maar het is waarschijnlijk heel gevaarlijk werk. Mensen zijn tegenwoordig gevaarlijk, je weet nooit wat er kan gebeuren. Hoe dan ook, ik besloot pizza\’s te bezorgen. Het is een goede baan, vooral \’s avonds. Nu ik dat weet, denk ik dat ik het leuk kan vinden. Maar ik kan altijd stoppen of van baan veranderen. Maar ik heb altijd al een baan met auto\’s gewild, dus als ik deze baan krijg en ik ben toch gelukkig, dan zal ik heel gelukkig zijn. En ik denk dat mensen die een baan als hobby hebben het gelukkigst zijn.