De maatschappij is een van de fundamentele bouwstenen van het leven sinds de apen in groepen over de aarde zwierven. We kunnen er niet omheen.
Of we het nu leuk vinden of niet, ieder van ons leeft in en maakt deel uit van een samenleving.
Elk verhaal begint als we heel jong zijn. Zonder waarschuwing worden we in de sociale groep van het gezin gegooid. Zonder het te beseffen, nemen we sociale rollen aan binnen de familie – kind, broer, neef. En deze rollen bepalen voor een deel hoe anderen ons behandelen.

Dit gaat door op de kleuterschool. Hier worden zelfs vriendschappen niet zo serieus genomen, omdat we nog steeds vrij zelfstandig functioneren. We zijn ons er echter al vaag van bewust dat we deel uitmaken van een samenleving en onze positie daarin kunnen beïnvloeden. Groepen beginnen zich te vormen en kinderen ontwikkelen een groepsgeest . Sociale uitsluitingen pestenkomen helaas vaak voor op deze leeftijden kunnen langdurige gevolgen hebben.25] Op 13-jarige leeftijd begint de puberteit. Kinderen moeten nieuwe rolmodellen vinden en veranderen in deze periode vaak van sociale groep.Kinderen hebben in deze periode een gebrek aan vertrouwen in zichzelf en zoeken naar hun eigen persoonlijkheid en hun rol in het leven. [In deze periode zijn mensen zich al bewust van hoe de maatschappij functioneert en hoe ze zich moeten gedragen om er deel van uit te maken, en vormen ze hun eigen [33] sociale groepen [34] – bijvoorbeeld kringen van vrienden, familie, klasgenoten, werkteams, enz. [Deze periode duurt tot de persoon oud wordt. De persoon herwaardeert zijn leven, verandert van mentaliteiten heeft het gevoel dat hij niet langer in de maatschappij past. Omdat ze afhankelijk worden van hun omgeving, hebben ze vaak het gevoel dat ze een last zijn en niet onafhankelijk. [40] Hoe iemand tegen de maatschappij aankijkt [41] hangt af van zijn opvoeding, opvoeding, rolmodellen, ervaringen [42]… [43] en vele andere dingen beïnvloeden dit.