Toen ik klein was ging ik nooit zitten. Omdat ik altijd moest bewegen. En als ik terugkijk, is dat waarschijnlijk waar. Want ik herinner me dat ik altijd ergens heen rende met mijn broer en zus. Mijn oma woonde ongeveer drie kilometer van onze stad. Mijn oma en opa woonden in het dorp, dus we konden door de velden rijden. Onze schoenen waren altijd vies van de modder en ik kan je niet vertellen hoe vaak mijn oma ons heeft uitgescholden voor het lopen.

En mijn oma had ook twee paarden, dus soms gingen we naar haar huis om ze te bekijken. Ik was acht jaar oud en kon al goed paardrijden, dus mijn oma liet me alleen naar de paarden gaan. Nu ik erover nadenk, ik kon helemaal niet alleen naar de paarden toen ik klein was. Maar dat verbaast me niets. Dus je weet al wat mijn favoriete sport is. Ja, paardrijden. Ik kan me geen maand voorstellen zonder paardrijden. Mijn oma\’s paard is al lang weg, maar ik heb mijn eigen paard bij het huisje, en er komen twee buren op passen, en mijn buurman, en ik rijd daar ook veel.

Maar ik kan ook niet elke dag gaan vanwege mijn werk. Paardrijden is echt een prachtige sport en men zegt dat het uitzicht vanaf de rug van een paard het mooiste ter wereld is. Als je eenmaal de schoonheid hebt ervaren van het rijden op een paard met de wind in de rug dat op het punt staat om te gaan racen, wil je nooit meer een andere sport doen. Paarden zijn ook heel slimme dieren, dus ze zijn geschikt voor iedereen, vooral kinderen die er even tussenuit moeten en geschikt voor hippotherapie. Iedereen is blij met deze therapie.