Een typische eigenschap van ons mensen is dat we over alles te veel nadenken. Niet alleen over dingen en gebeurtenissen, maar vooral over mensen. Een groot deel van onze mentale vermogens wordt onvermijdelijk in beslag genomen door gedachten en zorgen over onszelf en interpersoonlijke relaties. Of je nu onbedwingbaar gevoelig bent of van nature hard, er zijn zeker mensen die voor geen van beide koudwatervrees hebben.

Geobsedeerd zijn door iemand is een vrij algemeen verschijnsel onder alle mensen. Natuurlijk ga ik hier niet in op de controverse over obsessies die leiden tot crimineel gedrag of vervolging. Een obsessie is een psychologische fixatie met iemand die je om de een of andere reden irriteert, waarover je geen controle hebt, maar die je maar niet uit je hoofd krijgt.

Natuurlijk zijn er twee soorten obsessies: positieve en negatieve. Het is niet zo dat de ene superieur is aan de andere. Beide soorten zijn bijna fataal voor onze geestelijke gezondheid.

Een positieve obsessie betekent dat we vooral geobsedeerd zijn door een persoon omdat we denken dat hij of zij bovennatuurlijk geweldig is. We willen dicht bij zo\’n persoon zijn, alles over hem of haar weten, zijn of haar vriend of partner zijn. Ze zijn gefascineerd door het gedrag en het leven van die persoon, raken geobsedeerd door het delen van hun ervaringen en genieten van de sociale mediaposts van die persoon. Als iemand ons zou vertellen dat deze bewonderaar gebreken heeft, dat er iets mis is met hem of haar, of dat, God verhoede, hij of zij eigenlijk iemand is die we niet kunnen uitstaan, zouden we hem of haar waarschijnlijk niet geloven.

Negatieve obsessies gaan gepaard met iets andere gevoelens. Dit soort sociale waan gaat gepaard met afgunst, jaloezie en vaak regelrechte haat tegen de andere persoon. Dit soort mensen is iemand die ons niets heeft aangedaan, maar iets aan hun karakter maakt ons kwaad en we willen ze wurgen. We zijn niet graag in de buurt van die persoon en we haten alles wat die persoon zegt en doet. Je herinnert jezelf er voortdurend aan hoe vreselijk die persoon is, neemt het hem kwalijk, benijdt hem als hij succes heeft en verheugt je als hij faalt. Je wenst alleen het slechtste voor die persoon.

Het resultaat van deze beide obsessies is dat we ons mentaal vastklampen aan de andere persoon, onze geest zonder goede reden in hun beeld hullen en onze emoties verspillen aan ideeën over hen die misschien helemaal niet echt zijn. Het is als een gevangenis, een nooit eindigende strijd tussen ons en iets dat we niet kunnen winnen.

De reden hiervoor is dat de andere persoon waar we door geobsedeerd zijn iets heeft, zoals kwaliteiten, dat we zelf niet hebben en graag zouden willen hebben. Of we hebben het wel en het stoort ons vreselijk. De enige oplossing voor deze vicieuze cirkel is om bij onszelf te beginnen. We bevrijden onszelf door te stoppen met obsessief met onszelf bezig te zijn en toe te laten wat we missen of niet leuk vinden aan ons karakter.